Неміс халық ертегісінің желісі бойынша. Ерте заманда бір кедей диірменші өмір сүріпті. Ол пасық, өтірікші және мақтаншақ адам екен. Диірменшінің ай десе аузы, күн десекөзі бар сұлу қызы болады. Жоқшылықтан арыла алмаған ол, қызы бойжеткен кезде дәулетті адамға тұрмысқа бермек болып: "Менің қызым сабаннан алтын жіп иіре алады" деген лақап таратады. Бұл сыбыс бір күні патшаның құлағына тиеді. Патша диірменшіні сарайына шақыртып: -Жұрттың айтып жүргені рас па? - деп сұрайды.